انواع جاده ها چه تفاوتی دارند ؟

انواع جاده ها در تمامی جهان بر اساس مواد مکان و عملکرد ، حجم ترافیک ، اقتصاد ، نوع ترافیک ، سختی ، توپوگرافی تقسیم بندی میشوند . ساخت و ساز راه شامل : طراحی، ساخت و نگهداری جاده ها، بزرگراه ها، بزرگراه ها و سایر زیرساخت های حمل و نقل است. هدف ایجاد مسیرهای بادوام، ایمن و کارآمد برای تردد وسایل نقلیه و عابران پیاده است. در مهندسی راه و ساخت و ساز، دو نوع اصلی روسازی صلب و انعطاف پذیر هستند.

این دو نوع از مصالح و روش های مختلف راه سازی استفاده می کنند که در نتیجه خواص فیزیکی متفاوتی دارند. این راهنما شما را با اصول طراحی و ساخت انواع جاده ها آشنا می کند. در این مقاله روش های مختلف ساخت و ساز انواع جاده ها و انواع روسازی درگیر، به همراه ملاحظات کلیدی طراحی مانند نحوه بهینه سازی روسازی برای کاهش هزینه ها و ردپای کربن مورد بحث قرار می گیرد.

روش های راهسازی انواع جاده ها

یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه داشت این است که در صنعت مهندسی ژئوتکنیک، سؤال فوق معمولاً به انواع مختلف روسازی مربوط می‌شود تا راهسازی. قبل از اینکه بیشتر غواصی کنیم، بیایید نگاهی گذرا به روسازی انواع جاده ها بیاندازیم. سنگفرش چیست؟ سنگفرش بخشی از جاده است که ترافیک را حمل می کند (با مسیر پیاده روی اشتباه نشود) و دارای مجموعه ای از لایه ها یا مواد است که بر روی زمین طبیعی (زیر سطح) قرار گرفته اند.

لایه های روسازی انواع جاده ها بار وسایل نقلیه را به گونه ای پخش می کنند که از ظرفیت استحکام زیرین تجاوز نکند. چالشی که برای مهندس روسازی طراحی می کند، انتخاب مواد و ضخامت لایه مناسب است تا روسازی برای تمام طول عمر طراحی قابل استفاده باشد. هنگام بحث در مورد استحکام سنگفرش جاده ها، معمولاً این میزان را با تعداد وسایل نقلیه ای که می توانند پشتیبانی کنند اندازه گیری می کنیم. هنگامی که از الزامات آسفالت جاده از نظر پشتیبانی از ترافیک و مدت زمان ایده آل آن مطلع شدیم، گام بعدی تعیین مشخصات برای ساخت و ساز است.

علاوه بر مواد و ضخامت لایه، نوع روسازی انواع جاده ها (صلب یا انعطاف پذیر) نیز یک انتخاب کلیدی طراحی است. انواع روسازی در راهسازی دو نوع اصلی از سطوح جاده و روش های ساخت روسازی وجود دارد: روسازی صلب (شامل یک لایه) و روسازی انعطاف پذیر (معمولاً از چندین لایه تشکیل شده است). روسازی ها اغلب از مصالحی مانند آسفالت یا بتن ساخته می شوند. اما آنها همچنین می توانند از سنگ مصنوعی، سنگ فرش، سنگ فرش، آجر، کاشی یا حتی چوب ساخته شوند.

روسازی های صلب

هنگامی که روسازی های صلب ساخته می شوند. یک دال بتنی تقویت شده یا غیر مسلح در محل روی یک زیرپایه دانه ای گذاشته می شود. بارها توسط استحکام خمشی روسازی تحمل می شوند که مانند یک صفحه سفت عمل می کند و بار را بر روی سطح وسیع تری از بستر منتقل می کند. جاده های بتنی از نوع سنگفرش جاده های صلب هستند و معمولاً در بتن درزهایی برای کنترل ترک خوردگی وجود دارد.

بسیاری از شبکه های بین ایالتی ایالات متحده و شبکه بزرگراه های اروپایی از ساخت و ساز بتنی استفاده می کنند، اگرچه در بریتانیا بسیار کمتر مورد استقبال قرار گرفته است. روسازی های بتنی جاده می توانند جریان های ترافیکی بسیار سنگین و بارهای محوری بالا را تحمل کنند. آنها اکنون در مناطق شهری، بنادر و مکان‌هایی که کامیون‌های سنگین به کندی حرکت می‌کنند، رایج‌تر هستند. عمر طراحی روسازی صلب انواع جاده ها معمولاً 40 سال است که معمولاً خرابی به دلیل ترک خوردن دال ها یا تخریب در اتصالات رخ می دهد. روسازی های انعطاف پذیر روسازی های انعطاف پذیر رایج ترین نوع روسازی در ساخت  انواع جاده ها در انگلستان هستند.

آنها معمولاً چندین لایه دارند که اغلب آسفالت انواع جاده ها لایه های سطحی را تشکیل می دهد. در روسازی‌های انعطاف‌پذیر، بار چرخ‌ها از طریق تماس ذره به ذره سنگدانه از طریق لایه‌های دانه‌ای ناپیوسته منتقل می‌شوند. روسازی توسط زیرسازی زیر روسازی حمایت شده و از آن محافظت می کند. جاده های آسفالته با استفاده از روسازی انعطاف پذیر ساخته می شوند. همچنین در نوع روسازی انعطاف پذیر جاده های شنی هستند که در سراسر جهان در مناطق روستایی، جاده های مزرعه به بازار، معادن معدن و جاده های دسترسی رایج هستند.

لایه های مختلف انواع روسازی

انواع جاده ها انعطاف پذیر در ساخت و ساز جاده انعطاف پذیر، یک یا چند لایه از مواد دانه ای انتخاب شده بر روی سطح زیرین گذاشته و فشرده می شود. معمولاً از مواد طبیعی حفر شده استفاده می شود. اما با استفاده از سنگدانه های ساخته شده و خرد شده، عملکرد بیشتری به دست می آید.

با سنگدانه های خرد شده (آسفالت نشده)، یک یا چند لایه از سنگدانه های تولید شده و خرد شده روسازی را تشکیل می دهند. که سنگ خرد شده دارای شکل ذرات زاویه ای با محدوده مشخص و ترکیبی از اندازه ذرات است. لایه‌ها خیس می‌شوند تا به فشردگی کمک کنند و به ذرات اجازه می‌دهند در هم قفل شوند و متراکم شوند.

در جاهایی که از چند لایه استفاده می شود، لایه زیرین دارای درجه بندی درشت تری است، در حالی که لایه بالایی از مواد دانه ای با بافت ریزتر است. روسازی های قیری انعطاف پذیر هستند. قیر برای اتصال ذرات سنگدانه به یکدیگر برای تشکیل یک لایه انعطاف پذیر، قوی و ضد آب استفاده می شود. مخلوط سنگدانه و قیر را آسفالت بتن (یا به اختصار آسفالت یا آسفالت) می نامند. می توان سطح نازک و انعطاف پذیری از سنگ قیر را به جاده ها داد که از گرد و غبار جلوگیری می کند، ضد آب می کند، تعمیر و نگهداری را کاهش می دهد و سطح رانندگی ایمن تری ایجاد می کند.

نقش قیر در روسازی انواع جاده ها

قیر روی آن پاشیده می‌شود و خرده‌های سنگ روی سطح پخش می‌شود و توسط قیر در جای خود محکم می‌شود. متداول ترین نوع ساخت و ساز برای جاده های شهری و شبکه ای، روسازی قیری انعطاف پذیر لایه ای است. روسازی با یک یا چند لایه سنگدانه غیرمحصول، زیرپایه، و به دنبال آن یک پایه دانه‌ای ناپیوسته یا لایه پایه آسفالت جاده ساخته می‌شود. بالاتر از این مسیر آسفالت بایندر و در نهایت کورس سطح آسفالت است. روکش پایه و کلاسور بیشتر پشتیبانی ساختاری را فراهم می کند در حالی که روکش یک سطح سواری ضد آب صاف با مقاومت لغزش بالا را فراهم می کند

عمر طراحی روسازی های انعطاف پذیر قیری معمولاً 20 سال است. شکست گاهی اوقات به دلیل شیار شدن، ترک خوردن، یا پیری لایه‌های آسفالت یا شکست زیرین که منجر به شیار شدن عمیق در انواع جاده ها می‌شود. رخ می‌دهد. نگهداری منظم لایه روسازی می تواند عمر روسازی را تا حد زیادی افزایش دهد.

هنگام خرید قیر باید توجه بسیار بالایی به کیفیت و طول عمر قیر مد نظر داشته باشید . البته هروقت صحبت از روسازی میشود ذهن ها همه به سمت پشت بام خانه هایشان میرود و میخواهند خرید ایزوگام داشته باشند. که در این امر هم فلات قیر در کنار شماست . برای اطلاع از قیمت قیر با ما تماس بگیرید .